Dönersem Şiiri - Evren Dalgıç

İçimde yangın yeri gibi
bir tuhaf his.
Sanki kaldırımlardan canım çekiliyor.
Şafağa çıkar mı bilmem bedenim,
yanıp tutuşuyor.
Elimde senin gözlerin,
dilimde dua'm,
annemi özlerken
sanki sana hasretlenirim.
Bir yanım sevinir,
bitirmek ister yolları,
diğer yanım;
her santimde özletir saçlarını.
Gidiyorum,
isteyerek istemiyorum bu ayrılığı.
Dönersem yine sev beni birtanem,
dönersem;
okşa yine saçlarımı.

(Ankara 2002)