Dönerken Döndük Şiiri - Ahmet Ceylan

Dönerken, döndük kardeşim
Zemin kaygandı
Araba turladı kendi etrafında
Aslında sertte girmedik viraja ama
Neyse ki direğe de vurmadık kardeşim
Annem başladı bağırmaya
Oğlum nereye gidiyorsun diye
Babam dondu kaldı arkada
Bir yapışmışım ki direksiyona sorma
Döndü döndü yine yola yola girdi araba
Allah’tan gelen giden yoktu etrafta
Kaza oldu da belâ olmadan tekrar çıktık yola
Ucuz atlattık kardeşim
Verilmiş sadakamız varmış.