Tan yeri ağarırken güneş batarken
Akşamın karanlığı İzmit’i sararken
Aklında kimbilir ne düşünceler varken
Ansızın karşına çıkarım bir gün
Gidişim hüzünlü gözlerim yaş doluydu
Kalbim birine aşık kara sevdalıydı
Dilim tutuluyor gözlerim ağlıyordu
Belki gönlüm neşeli dönerim bir gün
Unutmadım beraber geçirdiğimiz o günleri
Benden kaçan o güzel gözleri
Unutmadım kalbimi saran sıcak sözleri
Yine kırçiçeğim görürüm bir gün
Bir çatışmada göğsüme kör kurşun değer
Son atışında kalbim bir isim söyler
Bu aşkı kalbimden inan silemezler
Albayrağa sarılı dönerim bir gün…
Kayıt Tarihi : 17.6.2004 19:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Gültekin_54](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/17/donerim-bir-gun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!