Umut gözlerimde kaybolan bir çocuktur
Hayat gel de bana şiirden bir söz unuttur
Mümkün mü söz sahibi şu gönlün sözünü azad etmesi
Dönerim başına kitapların hiç can almamış ok gibi
Yol bilirken umut neden kağıtlarımı karalar kalemler
Gönlüme dönecektir bir gün korkuyla beraber
Yutup sözümü kuşlara bırakacağım sessizliği
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta