Onarmak, düzeltmek değilse amaç,
Halkı,asırlarca iter geriye.
Amaç bir değilken yapılacak maç,
Fitne çıkartmayı bağlar seriye.
Onca sıkıntılar çökmüş üstüne,
Sense sırt dönersin eşin, dostuna.
Dikkatet ki kurtlar kuzu postuna,
Saklanıp, dişleri batar deriye.
Feraseti olan düşmez tuzağa,
Suçlu aramaya gitmez uzağa.
Buzlu zeminlerde binsen kızağa,
Ansızın altından buzlar eriye.
Akılsıza helak elbet hak olur,
İçteki fitnesi, dıştan çok olur
Çağın gerisinde kalan yok olur,
Sonra karanlığa doğru yürüye.
Kuşku giren kalpte öğüt duyulmaz,
Şeklen duysa bile aklen uyulmaz.
Bu sarhoşluk hiç bir şeyle ayılmaz,
Durmuş oğlu insan döner sürüye.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 2.1.2024 07:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/01/02/doner-suruye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!