Dönenle Sohbet Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

Uzun yoldan gelmişsin
Yorgun fakat anlatacak çok şeyler var gibi
Çay koydum ocağa demlenmek üzere
İçer misin
Bir duş al önce kendine gel
Tozunu al sadece, anıların suya akıp gitmesin
Küçük odayı sana ayırdım
Çocukluğunla birlikte kalacaksın
Çekmecelerde kısa eteklerin var
Gençliğinden bir şey bırakmadan gitmiştin
Bak bu kırmızı kurdeleyi de sakladım
Bayram günleri takardın

Bakma bana öyle
Seni sakladığım gibi içimde
Senden kalanları da sakladım
Mevsimler değişirken seni her bekleyişimde
Dilek tutar gibi tuttum sarıldım senden kalanlara
O delikler eteğindeki ve kurdelendeki güvedendir
Çok zaman oldu ilk günkü gibi koruyamadım
Yaşadıklarım da siliniyordu yavaştan
Beynimin güveleri de anıları delik deşik etti
İyi ki geldin
Çayına kaç şeker isterdin
Yıllar önce de böyle gülümserdin

Aklından geçenler nedir söyle
Bahçemdeki çiçeklere bakıyorsun
Çeşit çeşit rengarenk
Sen yoksun diye olmazdı sevmemek
Olmazdı yaşamamak
O çiçekler hayatın renkleri
Bir gelincikteki benekleri
Bir güldeki dikenleri
Bir yürekteki sevenleri yoketmek kolay değil

Gel sarıl bana döndüğüne sevindim
Çay ısıtacak seni
Okuyorsa hala gözlerin
Bak bunlar da senin şiirlerin