Dönence Şiiri - Mizgin Teker

sert bir iklim esiyordu,
atlaslardan okunamayan adı.

renkleriyle yolların habercisi,
kanatları serçedendi umudun adı.
avuçlarımızda sonsuzluğun anahtarı.

çetin bir savaşsın.
durmak bilmeyen durakların sağanağı.

unutmak ve un ufak olmak adın.
rüzgarların sesinde atıyor kalbin.

dalgın bir yoksulluğa denk gelmişsin gibi.
utangaç bakışların, ruhun ve aklın.

yüzleşme zamanı.

ihtiyarladı zaman ve durdu sarkaç.
neticede sarkaçtı kalbin de senin.
eski bir zarfın arasına iliştirilmiş, yaşlı bir ağaç.
dalları demirden, yaprakları bulutsuz.
esirgesin hüzün yellerini, dağıl, kaç.

artık olamazsın acıklı bir öykü gibi, umutsuz.
kabart köklerini, savrul evinden.
taş duvarda kendi yerini arar gibi, yeniden.
ıslanmasın yelkovan ıssız olsa da yalnızlık.
zamanlar kaçıyorken hengameden.

artık hiçbir vakit beklemez seni.
melez bir hayalperestlik, ruhuna gömmeli.
ağırlanırken içinden güzel günler,
nedeni belki de sonuçtan önce infaz etmeli.