Dönence Şiiri - Fettah Bayir 2

Senin elin de bezden bir bebek
Benim elimde de bir dönencek
Hatırlarmısın evcilik oyunlarımızı
Akşam üstü birbirimize bakışlarımızı

Şimdi çucukluktu deyip geçiyormusun
Yoksa o güzelim yıllara gülüyormusun
Hatırlarmısın gözlerimi alamazdım
Seni nasılda herkesten kıskanırdım

Çocuksu tavırların başlardı beni görünce
Ne çok kalbim sızlardı sen eve gidince
Hatırlarmısın upuzun örülüydü saçların
Bir o kalmış aklım da birde o kaçışların

Evinizin karşısında bir sokak lambası vardı
Geceleri etrafında ne güzel oyunlar oynanırdı
Hatırlarmısın evinizin önünden hep geçerdim
Her geçtiğim de bir daha görmek isterdim

Yalanda olsa her defasında “bende seni deyişini”
Öyle çok özledim ki yalanda olsa beni sevmeni
Hatırlarmısın o lamba altında seni bekleyişlerimi
Hayallerini kurup resimlerini üzerine çizişlerimi

Beyazlar içerisinde bakışlarını hala unutmuş değilim
Daha ondan berí böyle karşında hiç mi hiç küçülmedim
Hatırlarmısın o son yalanını,o son ihanetini
Bir veda etmeden çekip gittin düşünmeden beni

Şimdi gözlerden yaş mı geliyor ne,söyle bebegim
Yalan gözlerin gibi yaşlarında mı yalan ey sevdiğim
Hatırlamırsın o şarkımızın son o mısrasını
Ne çabuk da unutmussun artık o hatırasını

Yalanlarına rağmen hala unutmadım seni
Sen unutmuş olsan da, ne olur bırak beni
Hatırlarmısın o son günü,o son kavgamızı
Bitti mi sanırsın sen gidince o masum aşkımızı

Hatırlarmısın senden bana bir küçük resimdi hatıran
Küçük yalanlarındı ,her defasında o resme beni baktıran
Sana bağlandım ,dönemem artık bu sevda yolundan
Kim ne derse desin yürürüm gelmesende ardımdan