Dönence Şiiri - Boğaç Yüzgül

Dönenceleri sayıyorum fırtınaların boşluklarında
Ne hoş bir hissediş bu
Esintili farkedilişler
Kesintili zamana inat, yakarış yağmurları
Sağanaklarımdır duygularım
Sellere kapılan kalplere akar dururum
Döner döner, dönencelerimle dururum
Fener olurum limanların en uzağından parlayıp
Harlayıp ateşimi yanarım dönenclerimin üstünde
Açtım kollarımı, kendimi bekliyorum
Dönenceler dönüyor kucağımda, onlara sarılıyorum
Yarılıyorum yaşam döngüsünü
ve süngüsünü takmış sükut bilmecelerini...
Dönemeçler gözlüyor biliyorum
Israrlı alıcılıklrıyla
ve kalıcıılklarıla güzel aşk dönenceleri
ve geceleri gecelere bağlayan tamahkarlıklar...
Töhmeti altındayım şimdi dönencelerin
Onlar kavramlaştırıyor anlamlarını tüm hecelerin
Dilek tutuyorum yok yere dönenceler için
ve dönüp dönüp geleceklerini bile bile
ve ille dönecekler diye
ve dönencelerle dönüyorum
ve dönencelerle sönüyorum...