Dönence Şiiri - İlknur Er 2

Gözlerin yağmur bu gece
Gidip dönmediğin günlerin meziyetleriyle dolusun
Bana hiç öyle masummuşsun gibi bakma.
Terliklerimin içine doldurduğun hayal kırıklarım
Kaç kez kanattı ayaklarımı,
Kaç kez her ay doğuşunda dudaklarından astım umutlarımı,
Haberin var mı senin?
Sonundan başlayıp başını getiremediğim
O kadar çok gece oldu ki.
Güçlü gibi görünmekte miydi tek yanlış?
Ya da, aslında sessiz olmam gerekirken,
Avazım çıktığınca bağırıp
Rüyalarını yerle bir ettiğim için miydi tüm bunlar?
Peki gözlerinin gözlerime bir masal gibi aks edişine de bir kulp bulabilir misin?

Hangi sözlükte yazar adının karşılığı bilmiyorum.
'yoksun yine...' diye başlayan cümlelerim ne zaman ulaşır sana, onu da bilmiyorum.
Tek bildiğim, yüzünün çoktan tekerrürden kalktığı yüzümden!

Bu gece küçük bir kızı oynayacağım çıkmaz bir sokakta.
Yağmur olacak yine,
Cebimde olacak ellerim,
Başım yerde...
Etrafımda ağır çekimde koşmaya çalışan insanlar olacak.
Ve ben, bir köşe bulup sinmeyeceğim bu kez.
Ellerime bulanan kanınla, suretini çizeceğim yollara.
Susuşlarına gebe, bir gece doğuracağım.
Elimde bir neşter,
Parçalanan çocukluğumu bıçak altına yatıracağım.

Bu gece, gözlerin birer yağmur damlası sevgili.
Ve yere düşen her damla da,
Biraz daha soyutladın beni.
'Nasıl olduğundan haberin bile yok senin! '
Zaman geçtikçe büyüyen,
Bir çift yokluktan başka bir şey değilsin.

Bir gün, akrep yelkovanı kovalamaktan yorulduğunda,
Gökyüzüne bak.
Bir yıldız kayacak yabancı bir bedenden,
Hiç tanımadığın farklı bir tenden.
Ağlayacaksın,
Rüzgar esecek sonra,
Geride bıraktıklarını yüzüne vuracak bir tokat gibi.
Ve bu kez, daha da şiddetlenecek ağlamaların.
Bir ben düşecek elinden,
Ben yalnızca...
Titremelerine sarılmayacağım ama bu kez.
Bu kez farklı olacak!
Hiç susmayacaksın sen.
Ağlayacaksın
Ağlayacak...
Ağlaya...
Ağla...

Bu gece, gözlerin birer yağmur damlasıydı sevgilim!