Dönence Şiiri - Aydın Çevik

başlarken,
tüm aşkların hedefi bellidir; ölümsüzlük
oysa ortaktır kaderleri
o ayrılık denilen çözülmüşlük, öksüzlük
aşıklar,
gökkuşağını taşır o çocuk yüzlerinde
düşlerini bozarlar bir bir gündüzlerinde
ne edilen yeminler yenilir beddua’ya
ne tövbeler muhtaçtır, gerek duyar dua’ya
ne yazık ki her defasında,
kıskanç bir peri ele verir tüm masalları
medcezirler hırpalar en narin kumsalları
bir gün, bir yerde yakalandığınızda
kadranı kırılmıştır pusulalarınızın
bulamaz yönünü fersiz gözleriniz
hazanı gelmiştir yapraklarınızın
bir yazda tükenmiştir klorofilleriniz
ve...
ne olduğunu anlayamadan
ayrı uçurumlarda bulursunuz kendinizi
sevdanızı koza örüp saklayamadan
avı olursunuz ayrılığın
hazin bir hikaye
ya da yarım bir şiir kalır ancak geriye
işte o an anlarız eski rivayetleri

aşkla ayrılık arkadaşmış
aşk tüm aşıkları öldürürmüş kendinden önce
başka ölümsüz istemezlermiş sürsün diye bu dönence.

18.10.2005