Dönen Çark Şiiri - Gülseren Kuddar

Çığlıklar içerisinde açılır dünyaya gözler,
Oğlanmış yada kız ne farkeder,
Hep aynı çarktır, yaşamı döndüren
Kimi dişlisine,kimi ezilmişine rastlar.
Buğday taneleri gibi öğütür insanı zaman.
Sonunda ekmek olsada pişsede, dökülsede
Kökeni, yeşeren sararan, kararan başak hep
Aynı rüzgarlar savurur saçlarını,
Yağmurlar ıslatır yaş sandığın gözleri,
Çözülmez bilmece değil bu
Bir nefes,bir boğaz bir okadar bencillik, para,
İşte öldüren, bitiren,kahreden sevdiren dünya,
Hala dönüyor,döndürüyor çarkınız
Bir çığlık daha güldürüyor anaları,
bir çığlıkta gömüyor siliyor anıları,
Değişmez yasalar siz anlayın,
Alın benden verdiklerinizi
Doğuşlar ölümler sizin olsun.
Saran kollarınızı bırakın bedenimden
Yaşamalıyım, mutlu olmalıyım sonsuzluğumda