Dönemem Asla Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

DÖNEMEM ASLA

Derdi de gözlerin hep sevdam ebede sürse
Sürse merhemi talih yaram dinse derdi de
Serdi de gamı kalbe, gökyüzüm şimdi yer se
Yerse gerçeği bile şehadeti ser dide

Asalet gölgesinde yıkanır derdin fendi
Nasıl dağlanır dağlar, dumanında od yatar
Yırtılır ki yırtılır sabrın saf tunçtan bendi
Bir nefeslik andadır saklın ziyana batar
Pençelerden damlar kan, fevri gözde yalanın
Kolsuz, kanatsız kaldım, yılan dolu zindanın
Dönmem dönemem asla felâhım haktan olur

Ey! Sen reva kıldın ya cehennem suretini
'Ol günah kefareti' yaz aşkın teyidini
Ah! Su özü ateşmiş anladım niyetini
Gaybında can verecek özde hunhar rindini
Şecere manasında namert özün doyumsuz
Hilkâtinin heybesi fıtrî cana uyumsuz
Dönmem dönemem asla ahım çığlıktan solur

Yüz sürdün riyâlara onura zift sıvayıp
Silsile meşrebinde edebim anlamadın
Şu ömür toprağını şer suyuyla sulayıp
Kök verdim cevirinde sesimi dinlemedin
Yemin bozdum üstüne mahşer salsan da artık
Semam inmiş yere bak Leyla kılsan da artık
Dönmem dönemem asla günahım aşktan dolar

İhanetin dudağı acizin nefesinde
Alnında günah izi deminin şuh fevkiyle
Kördüğüm olmuş gerçek riyâların sesinde
Muhâl aynanda siman gözkırpar mah şevkiyle
Yâdımdan hazan sesi örter günü güneşi
Aşk şeriatı hükmü sanki ölümün eşi
Dönmem dönemem asla vahım sığlıktan yılar

Ay aklarıyla dolar saçlarıma cansızım
Can sızım bitmez asla çiğner ayaklarıyla
Akarlarıyla yaşam kıyısında yansızım
Yan sızım dinmez asla kanar ak arlarıyla