Dönemem Şiiri - İrfan Bakırcı

dönemem sana.
öyle uzak diyarlara savurduki verdiğin kahır.
öyle sonsuz derinliklere saldıki hicran fırtınası,
çaresiz kaldım sayende,
bir hüzün denizinin tam ortasında.
artık tek ümidim sen olsan bile;
mümkünü yok artık dönemem sana.

bütün gemileri battı duygularımın.
simdi bir keder sandalındayım.
küreksiz, savruluyorum meçhullere.
arasıra kimsesizler rıhtımına uğramaktayım.
bir fener bulamam yol gösterecek,
bir yeldada, zifiri karanlıktayım.
kulak vermiyor fikrim artık kalbimin sesine,
kurusada dudaklarım;
elim varmaz aşkın şarap tasına.
gücüm yetmez istesemde sil baştan.
mümkünü yok artık dönemem sana.

kifayetsiz bir yalan tatlı anılar.
anlatadursun maziyi,
bir varmış bir yokmuş masallar.
var bir bildiğim gülüyorsam, kahrolmuyorsam,
biliyorum ki aşklarda masallar kadar yalanlar.
gül ile bülbül aşkı değil bizimki anlasana.
gül olsanda,
dikenlerin kanatıyor kalbimi dönemem sana.

darağacında olsamda sevdanın,
aşkın ilmek ilmek dursada boğazımda,
deviremem,
gücüm yetmez artık o idam sehpasına.
yıkamam gururumu bir yalan aşk belasına.
yani ben, anlayacağın, dönemem sana......