Ölümlü dünya... Öğdüm'lü dünya...
o vakit öyle bir şiir geçmişti ki gözlerimin önünden, tutamamıştım. yalan!
o gece, çift sıfır kırk beşte geçtiği gibi, bütün ömrümün önümden. yalan!
belki üç beş kişi daha bilecekti taşıyamadığım ismimi. yalan!
belki üç beş saf daha artacaktı camide cemaat. yalan!
oysa bir sevdam, oysa kanadı olduklarım. yalan!
bir çelik kalkan gibi dua vardı arada. doğru!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Dönemeç Söylemleri 5
o vakit öyle bir şiir geçmişti ki gözlerimin önünden, tutamamıştım. yalan!
o gece, çift sıfır kırk beşte geçtiği gibi, bütün ömrümün önümden. yalan!
belki üç beş kişi daha bilecekti taşıyamadığım ismimi. yalan!
belki üç beş saf daha artacaktı camide cemaat. yalan!
oysa bir sevdam, oysa kanadı olduklarım. yalan!
bir çelik kalkan gibi dua vardı arada. doğru!
şimdi buradan, bu günahkar, bu gürültülü odadan
bir haber ki, verileceğinden habersiz
Hayy!
ölüverdi doğmadan.
Hû!
06.11.2014 02:30, 10:55
Abdulkadir Öğdüm
Dönemeç Söylemleri 5
o vakit öyle bir şiir geçmişti ki gözlerimin önünden, tutamamıştım. yalan!
o gece çift sıfır kırk beşte geçtiği gibi, bütün ömrümün önümden... yalan!
belki üç beş kişi daha bilecekti taşıyamadığım ismimi. yalan!
belki üç beş saf daha artacaktı camide cemaat. yalan!
oysa bir sevdam, oysa kanadı olduklarım. yalan!
bir çelik kalkan gibi dua vardı arada. doğru!
şimdi buradan, bu günahkar, bu gürültülü odadan
bir haber ki, verileceğinden habersiz, doğmadan ölüverdi.
Hû!
06.11.2014 02:30
Abdulkadir Öğdüm
Dönemeç Söylemleri 5
o vakit öyle bir şiir geçmişti ki gözlerimin önünden, tutamamıştım. yalan!
o gece çift sıfır kırk beşte geçtiği gibi, bütün ömrümün önümden... yalan!
belki üç beş kişi daha bilecekti taşıyamadığım ismimi. yalan!
belki üç beş saf daha artacaktı camide cemaat. yalan!
oysa bir sevdam, oysa kanadı olduklarım. yalan!
bir çelik kalkan gibi dua vardı arada. doğru!
şimdi buradan, bu günahkar, bu gürültülü odadan
bir haber ki, verileceğinden habersiz, doğmadan ölüverdi.
Hû!
06.11.2014 02:30
Abdulkadir Öğdüm
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta