Dönemeç Şiiri - Necdet Arslan

Tanımı yapılamayan bu sayrılığın üzerine
Gecenin gözeneklerinden damıtılmış anlamlar seriyorum.
Her köşe başında kırık dökük başka bir direk
Onun etrafında fır dolanan pervaneler

Gece yine yıldızlarını silkeliyor çarşafından
Sol tarafımda gittikçe azalan ayaklanma sesleri
Kahrolmak gibi bir şey , kaygıları defedememek

Gözümde paslı uykular
Şiirimden kaçıp gitmek için havalanıyor aralık kuşları
Ne güzel ölüyorum saat başı
İstediği makamdan çalabilir mızıkacılar

Sahi şafak nasıl söküyor
Aşk nasıl donuyor oralarda
Fesleğenler yine aynı mı soluyor gecelerde
Ayaklarım iz bırakmadıkça
Adı da tadı da başkalaşıyor buralarda bu iklimin

üçaralıkikibinonyedi