Dönemeç Şiiri - Mehmet Ufuk Peker

Ormanların bitiminde
Başladım yaşamaya
Daracık bahçelerden
Güzellik fışkıracak zannettim
Yalnız kalmakmış
Bahçeler
Değerlerinden soyunurken

Her biri benzerini arayan
Yaşanmışlıklardan
Yıldım tecrübelere
Koştum çocukluğumu
Her yön engellere çıkarken

Çocuk parklarında
Oyunlara zincirlendim
Barınaklar sandım
Bir gözaltıydı beton
Büyümek bir hastalıkmış
Dayanamadım
Mutluluktan fışkıran
Acımtırak gerçeklere

Dönemeçler aradım
Her dönüşüm
Dosdoğru bir yolun
Yanılsamasıymış meğer
Ben döndükçe
Asfalt yollar benle döner

Şehrin dönemeçleri
Şehri getirir geri
Her kurtuluşunda
Düşmektesindir
Yeni bir uçuruma