Dönem Tertibi Gibi Şiiri - Ferhan Göymen

Sensiz yaşamak ölüm kadar zor tattım
Bir hoşşum yiyemediğim lokmama seni kattım
Gündüzü gece zannettim ışığı yaktım
Ben sensiz bir anda karanlıkta kaldım

Yanımda olduğun günler yaşadım
Zamana bitme diye yalvardım
zalim zaman çabucak bitti vedalaştım
Gece sensiz gündüz kendimsiz kaldım

Biz hiç ayrılmadık ayrı kalmadık
Bir amaç uğruna ayrılığı tattık
Günlerce hasretimizi üst üste katladık
Dönem tertibi gibi günleri saydık

Akşamları demir kapıyı kapadım
Kartal gibi yavrularımı kanadımın altına aldım
Varlığı yokluğu zorluğu onlarla kucakladım
Senin verdiğin güçle ben her şeyi başardım

Yokluğunda muhannete muhtaç olmadım
Hiç bir zaman kimsenin kapısını çalmadım
Hiç bir zaman parasız pulsuz kalmadım
Biliyormusun senden aldığım güçle ben yorulmadım
10-7-1991 rec-gitti {basın sit}