Dönelim Oğul Şiiri - Aydın Yüksel

DÖNELİM OĞUL

Menzilimizde meçhul bir belde
Suya inmiş bir ceylan ürkekliğinde
Yol boyu eceli taşıdık içimizde
Dönelim oğul,
Dönelim.
Batsak ölüm buralar, kalsak çile
Öleceksek topraklarımızda ölelim
Bize mutluluk dediğin nedir ki
Mademki bir yosunun taşları sevdiği kadar
Gel topraklarımızda ölelim oğul
Ötesi için yaşamanın ne önemi var.

Boynumuza astıkları onursuz bir yaşam
Yasak kıyıların taşlarına geçmiş tırnaklarımız
Yorgunuz;
Sırtımızda hançer gibi denizin ıslaklığı
İliklerimize kadar yokluğu hissediyoruz.
Buysa yaşamak denen an
Evimize dönelim oğul,
Yoksul ölmek güzeldir inan.

Gökyüzünü çaldılar üstümüzden.
Yıldızlarımızı kopardılar birer birer
Topraklarımız yangın yeri,
Anılarımız kül yığını
Bacamızda tüten dumanı vurdular
Dönelim oğul,
Dönelim.
Öksüz kalmış çocuklar uğruna dönelim
Aştığımız suları çektiğimiz acıya say
Öleceksek adam gibi ölelim.

Varsın her bedene ölüm kussunlar
Her nefese kurşun
Dönelim oğul
Sonumuz topraklarımızda olsun
Bir gün Ebabil Kuşları gelecek inan.
O küçük mezarlar üzerine ant olsun.
Dönelim oğul,
Dönelim…

Aydın YÜKSEL- ANKARA
14.11.2015 Cumartesi-06.00