Dönek Adam Şiiri - Eyup Şahan

Dün düşman diyordun bu gün dost oldun,
Bunu bir kenara yaz dönek adam.
Bir koltuk uğruna laikin buldun,
Sanma ki bu millet kaz dönek adam.

Bir makan uğruna kendini sattın,
Çırpındıkça hepten çamura battın.
Yüzün utanmadan yalanlar attın,
Belki utanç duygun az dönek adam.

Halktan tokat yiyen enseden solur,
Milletin gözünde kepaze olur.
Senin gibileri ettiğin bulur,
Sana söylenecek söz dönek adam.

Bu millet gider mi dönek peşine?
Benim aklım ermez aptal işine.
Deli bile güldü bu gidişine,
Artık başın önde gez dönek adam.

Haddini bilmeze bildirmek gerek,
Koş deyip boş yere yeldirmek gerek.
Peşinden âlemi güldürmek gerek,
Biraz utanmalı yüz dönek adam.

Utanmayı bilmez fikrini satan,
Yüzün kızarırsa birazda utan.
Öyle şut çeker ki oyları atan,
Sen bile duyarsın haz dönek adam.

İnsanda erdemdir vefalı olmak,
Zevk verdi ardından teneke çalmak.
Eyüp’e nasipmiş zevkini almak,
Dövmekle aşınmaz diz dönek adam.

Eyüp Şahan
Ankara 1.4.2014