Şakaklarına doğru masumca dağılmış kaşların, bakışlarında hüzünle gülümsemenin karıştığı güzel gözlerin, küs dudakların, yalnız duruşun ile kaybolmuş bir çocuğu anımsatıyorsun bana, bir de, dağlardaki mor kayalıkların üstündeki karlı yamaçlarda üşüyen miniminnacıkmavibeyaz kırçiçeklerini.
Bak, bir defa daha, çıplak göğün sisli akşamlarında yollarını sana adamış, gizli tarikat üyesi gibi yine sana yazıyorum.
Etrafım hayalinle kuşatılmış, gözyaşlarım evlerin damından akıyor.
Bakalım gözyaşlarım deniz diplerine karışırken, bana bu defa neler hatırlatacaksın.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum