Döneceksen Yol Yakın Şiiri - Tahsin Emek

Döneceksen yol yakın

İçimdeki fırtına alıp götürdü beni.
Uçurumlara doğru kıramadım dümeni.
Tutamadım bir türlü imdat denen fireni.
Sürüklenip giderim gelde şimdi bul beni.

Kayıplarda yüreğim serseri mayın gibi.
Nerde çıkar bilinmez alamadı nasibi.
Sen bakma yalnızlığım yeni değil ezeli.
Avutmak istiyorsan şimdiden terket beni.

Bahtsız bir aşığım ben hep sevilmeden seven.
Her aşkın sonrasında hüsranlara bürünen.
Yüreği kan ağlarken şen ve mutlu görünen.
Sende aynı yoldaysan yakınken bırak beni.

Bakma karamsarlığım! değil bu dediklerim.
Umulmadık zamanda terk etti sevdiklerim.
Düzelir şu kaderim diye ne çok beklerim.
Iyi düşün! sonunda bırakıp gitme beni.

Dün gece kala kaldım masamın başucunda.
Bir damla alamadım ne şarap ne rakımdan.
Sabah’lara oturdum hiç çıkmadın aklımdan.
Hayalimdeki resmin teselli etti beni.