Dönecek Misin? Gömecek Misin?

Ey varlığını yar saydığım,
Ey yokluğunda hiç kaldığım,
Ey secdelerimi, varlığı,
Varlığıma bir olsun diye uzattığım!  
Ey var olup,
Yâr olmayı kabul saymayan sevdiğim!
İtme...
Sor hele hâlimi, ahvalimi... Gör hele perişanlığımı,
Gitme... 
Duy hele feryâd-u figanlarımı...
Ben: maddeyi unutup, manayı buldum seninle,
Şimdi beni maddelerde bırakıp da, bu gidiş nereye?
Allah'ın aşkına...
Firkat’inde bırakıp da döndürme şaşkına!
Dön! yok saydığım varlığımı, varlığına göm!
de hele: kolay mı tahta beşiklerde hasretini uyutmak?
de hele: kolay mı sol yanımı, sende bırakıp da yaşamak?
Ben ki: çayı bile iki şekerli içerim yalnız kalmasın diye,
Şimdi milyonlarca insan içinde, yalnız kalınıp yaşanır mı söyle?
Varlığınla, ihanete uğramış ben: 
Yokluğunla, imtihan'lardayım şimdilerde...
de hele sevgili... de hele...:
Dönecek misin? Gömecek misin?