Tipi'de Yiğitlerde
Titreyerek bekleyen yaşlı bir teyze.
Soramadım inip arabadan
“Titriyorsun... burada ne işin var” diye,
Bir eve gidecek belli
Ama korkuyor karda düşmekten,
Oysa yıllar önce...
Direnirken, yılmadan sevdasına
Kendi açken doyurmaya çalıştığı bebesine
Er’ine hazırlayıp kendi aç yattığı gecesine,
Us’unda ulaşabiliyormu hiç...
Biçarelik kokan nasırlı elleri
Unutturmamıştı o günleri,
Yüzünde kara derin çizgiler,
Umutlarıyla kelepçeliyken mavi göklere
Yitirilmemişti henüz gözlerin feri
Yarınları beklerken...
Oysa şimdi yenilgi yağıyordu gökyüzünden
Sabırsızlanıyordu,
Kerpiç damlı evlerden
Bacasından duman tüten tezek kokulu
Ölü ışıklı birine atacaktı kendini,
Küllenmiş yürekler, yitik sevdaların
Boşluğunu dolduracaktı yine hissettirmeden
Üşüyorum izlerken, bir demli çay olsa
Ve konuşsak eski sevdalardan,
Dermiydi acaba,
“Unutmadım hala yanağımdaki o sıcak busesini”
O ilk genç kızlık hayallerimin doruğunu.
Dönecekmi bir gün bana
Belki menekşe yaprağında bir balkon kenarında,
Veya bir kuş kanadında...
17.01.2002 Yiğitler.
Ali DarcanKayıt Tarihi : 4.4.2006 15:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama korkuyor karda düşmekten,
Oysa yıllar önce...
Ömrün titreyen ayakları yıllar öncesine bir dönebilse...
Dünümüzü, bugünümüzü, yarınımızı düşündüren bir şiir... insani duygularla dökülmüş dizelerinize...
Saygımla
Gülgün Çako
TÜM YORUMLAR (2)