Döneceğim Sevdiğim Şiiri - Midayet Kara

Senden uzak, hasretle eriyorum
Boşa geçen, yıllara yanıyorum
Geleceğim sana, söz veriyorum
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Neredesin diye, gelip de soran
Gönül kapım açık, geride duran
Garip gönlümü, on ikiden vuran
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Gündüz ışıkta, gece karanlıkta
Bakarsın ansızın, bir gün şafakta
Akşam üstü, güneş varken ufukta
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Uykuya dalmadan, sabah olsada
Bütün acılar, hep beni bulsada
Zalim felek, peşim sıra gelsede
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Burada yem olmadan, kurda kuşa
Geleceğim sevdiğim, koşa koşa
Döneceğim dedim, bir daha kışa
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Sen kimseye aldırma, yerli yersiz
Ağlayıp durma öyle, sessiz sessiz
Geleceğim bir gün, senden habersiz
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Aşk uğruna, zorlu engeller aşıp
Yağmur gibi yağıp, sel gibi coşup
Bir gün sabah erken, yollara düşüp
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Yüce dağda, fırtına estirmeden
Gönülden sevenleri, küstürmeden
Dağ dere tepe aşıp, kestirmeden
İnan bana, döneceğim sevdiğim

Midayet sevdiğin, gözünde tüter
Senden ayrı, onca çekilen yeter
Yürek yangın yeri, ateşten beter
İnan bana, döneceğim sevdiğim
(0899) Aralık 2009