Döneceğim Bir Gün Şiiri - Mevlüt Serttaş

Benim güzel anam ;
Elbet bir gün döneceğim geriye ,
Bitecek seninde acıların ,
Sarılacaksın sımsıkı oğul tadıyla ,
Kimbilir ne yarınlar uçuşacak yüreğinde .
Gurbetin acısını çekemez oldu artık yüreğim ,
Her geçen gün daha da büyüdü içimdeki hayalin ,
Işıltılarla doğan sabahı özledim …

Benim güzel anam ;
Elbet döneceğim bir gün geriye ,
Doyasıya sarılacağım sana ,
Yılların intikamını alacağım .
Boğazımda hep düğümlenen şarkılar söylenecek .
Sonra ;
Geçip şöyle karşına uzun uzun seyredeceğim seni ,
Çekeceğim kokunu içime bir ömürlük .
Ağlayacağım , omuzuna yaslanıp uzun uzun ,
Atılacağım kollarına ilk gün ki gibi …

Benim güzel anam ;
Elbet döneceğim bir gün geriye .
Yine dizinde uyuyup ninniler söyleyeceksin bana ,
Dizelerinde ayrılık ,
Zoraki gidişler olamayan ninniler .
Yine çıkacağız akşam vakti sahile ,
Dalgaların ışıltısı vuracak tertemiz yüzüne .
Bir tas çorbanı içeceğim ,
Belki boğazımda düğümlenecek içerken ,
Yudum yudum …

Benim güzel anam ;
Elbet döneceğim bir gün geriye .
Beynime vede elime takılan kelepçeler çözüldüğünde,
Ağaçlar en güzel çiçeklerini açtığında senin için .
Karanlıkta bir kutup yıldızı vururken yüzüme ,
Ayışığı vurduğunda gözlerime ,
Bıraktığında hain eller bedenimi ,
Öyle sapasağlam olmasamda ,
Toprak olup yinede döneceğim bir gün geriye …