Dönebilecek misin? Şiiri - Özden Şanlıtürk

Sırların kara çamur rengiyle,
Kaplı biliyordun şimdiye dek hep beni,
Fazla konuşamıyordum, Çünkü..
Çünkü gücüm dayanağım yoktu.

Rüzgar, yağmur, köpek sesleri,
Ve ayışığının,
Büyülemekten öte güzelliği,
Seni yaşatan, ölümsüz kılan,
Bir sevgi mayhoşluğu ile,
Bedenimi saran etkenler,
Ulaştırıyor onlar beni,
Ruhuna ve sana..

Anlatması öylesine zor ki,
Bütün bunları,
Dilim dilim ifade edebilmek sana.

Ama ümitsiz değilim,
Duyduğunu sanıyorum yüreğinin,
Kalıplaşmış tekdüze gündüzlerinde hayatın.

O ümitle şekilleniyor duygular,
Düşlemek, düşlemek rüya kasırgasında,
Unutulan seni çimlendirebilmek,
Yaşatabilmek amacım,
Olsa da buseleşip kısalan anılar,
Gözbebeklerimde..

Dönecek yaz güneşini bulmaya giden kuşlar,
Çok yakında,
Buzlardan çözülmüş köhne yuvalarına,
Ya sen?
Dönebilecek misin? ..