SEVGİYE DAİR
İlkbaharda çiçekler umut verdi toprağa
Sonbaharda sevgin can verdiği yaprağa
Güneşi görseydim gelseydi ışığı bana
Toprak olurdum basardım bağrıma
Çınar olurdun yüreğimle beslenen
Yüreğimde soğuk bir rüzgar
Doğacağım günü bekliyorum
Dünya benim olan hayatı toprağa gömdü.,
Ellerimle açacağım günü bekliyorum
Bedenim üstüne oturmuş mezarımın
Gece kadar sessiz kuytu mezarım
Kederdir yanar içimde
Neden umut az türkülerinde
Ezilmiş, dışlanmış, sömürülmüşsün
Sen halksın, aşksın, hasretsin
Bir gün güneşi göreceksin tomurcuk çiçek gibi
Bir orman olacaksın karanlığa inat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!