Döne Bekçi Şiirleri - Şair Döne Bekçi

bilki çaresizim herşeyden uzakta
yalnız seni seviyorum bunu anla
şimdi bedenim hasretinle yanmakta
seni özledim sevgilim birtek seni

biryudum sevgiye yumdum gözümü
aşkı yakyı ben,i tutamadım sözümü
kül oldu bendenim yandı hasretinden
bu sevdayla tanrım güldür yüzümü

Anam bilir acıyı tatlıyı sevinci yaşlıyı
Babamla yaşadığı kavgayı darlığı
Çocuklarına olan derin bağlılığı
Anam bilir yürekten gerçek analığı

Babam şimdi kıymetini anladı anam

sabır ede ede ömrümü tükettim
yarınları umutla sevip bekledim
her zaman birazdaha çamura batıp
feleğin sillesini bir ömür yedim

Sonu gelmez dertlerimi önüme katıp yürüyorum
Yapa yalnız köşelerde sinsi sinsi ağlıyorum
Duvarların soğuk kafesinde kendimi arıyorum
Yaralı sevdalarım yaralı duygularım direniyorum

Kaderim olmamalı yaşadıklarım değişsin istiyorum

Elimde deil neden bilmem seni düşünür oldum
Günlerdir derdinden ağlayıp perişan soldum
Ben düşler ülkesinde sense bir telâş içinde
Ordan oraya her an bir bekleyiş iş peşinde

Duyguların var biliyorum senden geçti bana

Sen ve ben olsaydı hayat olurmuyduk hiç rahat
Sen telsiz elinde bense defter hergün biryerde
Kim bilir belkide içimizde bir serseri sevdadır
Kollarına sarmak ister gözlerine bakmak

Gitmiş olabilirsin butaraftan tek taraflı sıkıntı yok
Bir Özür bir veda bir gönül almadan hatta sormadan
Git Güle Güle yasattiklarini yaşayacaksin ölmeden
Kimbilir bekli geri dönmek isteyeceksin çoğu zaman

Değer bilmemiş kalpte zaman kaybetmektense

Belki biraz sana ters birazda sıradanım
Düşüncelerim geriden iki çizgi aradayım
Kimbilir acım sana fazla Banada sınırdayım
Yorma kendini aldırma ben hep buradayım

Aldırma gülüşüme duruşuna takılma

Öyle bir gelirler ki sana doğru sevimli erdemli
Başları dik iltifatlar her biri kendinden kidemli
Eline bakarlar gözüne bakarlar kalbine akarlar
Aşkı sevdayı tutkuyla için için sende yaşarlar

Zaman durur hayat durur sanırsın onunla