Bir Şakir amcamız vardı,
Arkadaşımın babasıydı.
1924 yılındaki mübadele göçmenlerinden
Kayalar Muhacırlarındandı.
Rahmetlinin,nezle görmemiş bir sesi vardı!
Tombuldu..Orta boyluydu..
Dondurma arabası hep öndeO arkadaydı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
