Dondurma Ustaları! Şiiri - Kazım Karagöz

Şimdiden diyeyim de sonra sormayın niçin,
Hürriyet gazetesi alıyordum iş için;
Maraş'a yeni gelmiş alışamamıştım hiç,
İş çevresi bir tuhaf karışamamıştım hiç!
Sık pürüz çıktığından yeter dedim artık ben,
Arayışa girmiştim ötesini sorma sen...
Uygun bir iş ilanı var mı arıyordum ki,
İç sayfaları bile tek tek tarıyordum ki,
Bir başlığa rastladım dondurma ustaları;
Çevremizde de çok ya dondurma hastaları!
Muhabbet olur diye merakımı celbetti,
En önemliler deyince tuhafıma gitti.
İstanbul'da üç usta, Ankara bir, İzmir bir,
Dedim ya Maraş yok mu, bu sıralama nedir?
Ve buldum sekizinci sıraya koymuşlardı,
Fakat meşhur markalar yok bir başkası vardı...
Daha da meraklandım yahu bu usta kimdi?
Ki elim boş demeyin bu ne yapıyor şimdi?
Global olan marka veyahut ikincisi,
Değil Maraş ve hatta Türkiye'nin incisi,
Dondurmacıya yer yok duymadığım bir isim,
İş yeri ismi de var, Durak Pastanesi kim?
Dedim Kazım hadi kalk oturuyon daha ne?
Bahanesiz yürünmez yürümeye bahane,
Bu olsun, hadi ara, bul nerede git şunu,
Biraz yakından anla şu meşhur oluşunu!
İnternetten aradım, buldum mahallesini,
Hem de iş yerime yakındaki adresini,
Bir saatlik yürüyüş getirdi beni ona,
Hayretim bir kat daha arttı görünce ona;
Şaştım kaldım önünde manzara bir garipti,
Vitrini birkaç çörek ve pastaya sahipti!
Ne içerde biri var, ne de önünden geçen,
Çok mu aradı dedim seni listeye seçen!?
Kazım Bey dedi biri, ben orada şaşarken,
O da bana şaşırmış ben dükkana bakarken!
Çay ocağı önünde oturuyordu vardım,
Ne güzel de denk geldi, yoksa kime sorardım?
Komik gelecek ama diye başladım söze,
Gazetede gördüm de dedim çarpınca göze!
Merakımı celbetti gelip görmek istedim,
Ne de olsa Maraş'ın yerlisi bilir dedim...
Çay içerken bir yandan izah etti durumu,
Gazete doğru demiş, meşhur olmaz olur mu!?
Şu global markanın da ustası bu adam,
Aşağılar gelişti burada durma adam!
Diyenlere beni bilenler kim bulur dedi,
Olduğu yerde kaldı bir göçeyim demedi...
Çocukları da işi benimsemedi gitti,
Kalfasına devretti ve sonra o da bitti!
Şimdi bir tane genç var dükkana girip çıkan,
Dondurma kütlesine bulunmaz keski çakan!
Yani o usta ölmüş otuz seneden beri,
Gazeteye kızdım ben yaptığı bu haberi
Tarihi değildi ki günceldi o ustalar,
Tarih olan ustanın listede ne işi var!?
Her şeyleri böyleyse dedim gasteler yandık,
Basit bir dondurmada bile ne kadar kandık!
Belki de elli sene önceki bir haberi
Sayfa doldurmak için basıvermişler geri!
Nasılsa kimse sormaz, kimin umurunda ki?
Falan filan ustaymış onu ara bul da ki,
Haberini yanlışla, kimin nesine gerek?
Laf olsun sayfa dolsun başka şeye ne gerek!?
Ne ustası fabrika oldu zaten her gıda,
Dondurma niyetine palmiye yağı yala...
Ustaymış, ne ustası, makine oldu her şey,
Dondurmam kaymak diye var mı söyleyen bir şey!?
Plajdaki kızlara reklam yaptırıyorlar,
Şeker diye mısır şurubu tattırıyorlar!
Hangi tadımız kaldı ki bu tadımız kalsın?
Gazeteci de yazmış ustaları laf olsun!..