Dondurma
Son çocukluğumu yapıp
Bir kez daha
Evden kaçıyorum
Sinemaya
Parka gidiyor
Elime yüzüme
Bulaştıra bulaştıra
Bol ketçaplı sandviç
Dondurma yiyorum
(Çocukken bir kere bile
Yiyememiştim oysa)
Hiç gülmediğim kadar
Hıçkıra hıçkıra
Katıla katıla
Ağlayana kadar gülüyor
Korkularımla yüzleşiyorum
Eve dönünce
Beni karşılayacak olan
Dayakmış
Açlıkmış
Kimin umurunda
Demek ki hiç biri
Adam edememiş ki beni
Hala
Kaçmalardayım
Oysa biliyorum ki
Kendimden kaçıyorum
Büyümekse bu
İzin verin de çocuk kalayım..25.10.2021
Kayıt Tarihi : 25.10.2021 11:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!