bir veda etmeden çekip giderken
şu masum kalbimi taşa döndürdün
acı dolu yıllar tam bitti derken
yolumun sonunu başa döndürdün
artık inancım yok aşka sevgiye
bu anlamsız veda söyle ne diye
senden bana gözyaşı var hediye
sevgimi gözümde yaşa döndürdün
şu garip alemde garip kalmışım
tüm dertlerden nasibimi almışım
artık sılamdan da göç eylemişim
yuvası olmayan kuşa döndürdün
aç susuz düşerken uzun yollara
kapıldım dert denen azgın sellere
karlar yağdı sahradaki çöllere
yine baharımı kışa döndürdün
aklımda verdiğin onca vaatler
vuslatı vurmuyor şimdi saatler
seninle son bulan neler var neler
bütün gerçekleri düşe döndürdün
Kayıt Tarihi : 8.2.2010 13:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikri Pınarlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/08/dondurdun-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)