Ey fâni sevgili!
Duy ne hâle geldim senin yüzünden,
Sönmeyi bilmeyen küle döndürdün;
Yokuşlar aşarken yıldım düzünden,
Elim ayağımı ala döndürdün..
Kaşınla, gözünle avladın beni,
Sinsiymiş dillerin tavladın beni,
Peşinde gezdirip savladın beni,
Pazarda satılan kula döndürdün..
Şirin'im belledim, Ferhât'ım sana,
Aslı'msın, Kerem'in nasıl dayana?
Mecnûn ettin Leylâ'm, ulaştım câna,
Gönlümün düştüğü çöle döndürdün..
Adem Hakk'a erdi mecâzında yâr,
Sende neler neler, nice sırlar var,
Şu sözlerim benim O mânâna dar,
Goncada kalan bir güle döndürdün...
Kayıt Tarihi : 1.1.2017 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/01/dondurdun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!