Döndürdün Şiiri - Aysel Tarcan 2

Gittiğinden beri yaslı şu gönlüm
Yazımı mahvettin kışa döndürdün
Hislerim harabe paslı şu gönlüm
Azabım nüksetti başa döndürdün

Gözüm görmez oldu puslu havada
Hiç tat tuz kalmadı yetim yuvada
Sevdayı kaynattım her dem tavada
Gözde nuru nehre yaşa döndürdün

Gam bulutu sardı dört bir yanımı
Hasretin çökertti sıktı canımı
Kim doldurcak gece ah sol yanımı
Başımda yastığı taşa döndürdün

Aysel Der; giden gitmiş ne yanarsın
Meçhulde zalimi niye anarsın
Her aşığı yiğit er mi sanarsın
Dünyayı beyhude boşa döndürdün

Aysel Tarcan