Çek ellerini yüzünden...
Bir daha kapanmanı istemiyorum derin boşluklara..
Uzat... Avuçlarının ter kokusunu çekeyim bir solukta...
Döndür şimdi başını kıbleye...
Yani bana...
Belki kırılan umutlardı, bakılan düş penceresinden...
Siyaha çalan bir renkti gökyüzü, nasibini almıştı geçmişin perdesinden...
Şimdi maviye boyama zamanı...
Hayalleri, umutları, düşten düşürdüklerimizi ve en önemlisi aşkı...
Gözlerinin debisinde kaybolmak niyetim...
Kirpiklerini yüzüme sür deli sevdanla ürpereyim...
23 Şubat 2010
Elif BattalKayıt Tarihi : 3.3.2010 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Battal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/03/dondur-yuregini-bana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!