Hasretlen yandı bu gönül imdat edesin yok
Virane olmuş ocağım senin döneceğin yok
Aşkınlan helak olsa bu can dönüp bakacağın yok
Camiden yükselse selam bir göz yaşı dahil dökeceğin yok
Ben mecnun oldum seni leyla edemem
Fotorafın olsun hayalin olsun yeterki
Ben sensiz hiç duramam
Razıyım zehir akıtan diline neyleyim
Yeterki ateşinle yak beni razıyım
Güzelliğin ey güzel bu bedende can eyledi
Feryat etsin bülbül bak gülden ne eksildi
Gayrı ateş, te olsak aşk iniltilerini dinlerik
Feryat neye yarar , görmeyen gözlerinde senin
Gah ağladım gah döndüm dolaştım alemi
Aşk dilinden anlamadı ahmedi
Marifet yanandamı ,yandırandamı bilmedi
Zülmünü sefa saydı neylesin
Bende döndüm cahil şair olmuşam
Yetimem sözlerimi okudukça anladım
Hayal aleminde dahil seninlen yaşadım
Dostu sen aşkı sen sandım
Döndümde dolaştım
Söz oldun dilime düşen sen
Aşka düşürüp şiirler yazdıran sen
Gönlümde her daima tomurcuklar filizlendiren sen
Bu efsunlu sözcükleri şiire dönüştüren sen
Döndürüp divane edip dolaştıran sen….
Ahmet Gürcü
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 10:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!