Döndüm, gül kokan sonbahar rüzgarının estiği yollara
Döndüm ay ışığında parıldayan bir göl manzarasının
Gözlerinde bıraktığı yalnızlığa
Döndüm beni ben yapan, yenilmek nedir bilmez gururuma
Seslendim,
Sesimin yetiştiği uçsuz buçaksız gönül bozkırlarına
Seslendim,
Kulağı sağır, son demlerini yaşayan umutlarıma
Seslendim
Görmeyen gözlerle beni takip eden geçmişime
Ve seslendim
Bir yaz akşamında
Bir gün batımında
Beni benle yalnız bırakarak
Sonsuzluğa giden can dostuma...
Kayıt Tarihi : 27.6.2008 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!