İnsanım topraktan oldum,
Kalbimi nurla doldurdum.
Ecel geldi suyla yundum.
Döndüm mevlaya mevalaya.
Nefse uydum köle oldum,
Gayrisini hakir gördüm.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Enfes bir şiirdi... Birikiminizin ve maneviyatınızın aksini gür sesle konuşturmuşsunuz... Gönülden tebrik ederim sizi!
Nefse uydum köle oldum,
Gayrisini hakir gördüm.
Cepsiz hırkaya büründüm,
Döndüm mevlaya mevlaya.
nefesiniz var, ilminiz gür ola can.
ne güzel dönüştür o...
öze dönüştür o...
saygılar yüreğinize...
selamlarımla...
Necip fazıl anlar beni,
Pir sultan abdallar hani.
Bir Mahsuni veysel gibi,
Döndüm mevlaya mevlaya.
Usta kaleminizi ve yüreğinizi kutluyorum güzel bir çalışma.Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta