Sükut libasını giydim giyeli,
Aynada yansıdım özüme döndüm.
Vuslatın sırrına erdim ereli,
Tende candan geçip SÖZüme döndüm.
Çile denizinde çok kulaç attım,
Dermanım tükendi nefsime döndüm.
Hakikat sırları aralandıkça,
Benlikten sıyrılıp HİÇliğe döndüm.
Masivaya dair ne varsa özde,
Çıkardım kalbimden RAHMAN’a döndüm.
Tövbe yağmuruyla her gün yıkanıp,
Gözyaşı seliyle deryaya döndüm.
Her seher vaktinin aydınlığında,
Derd-ü elemimle kıbleye döndüm.
Ummanlardan büyük rahmet umarak,
El açtım MEVLA’ya tövbeye döndüm.
22.08.2010-BİLECİK
Meral Yıldız DurmuşKayıt Tarihi : 28.1.2015 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!