Bir tohumdum nicelerin elinde
Attılar toprağa fidana döndüm
Sevgi ile okşayıp sevdiler beni
Dallarım uzadı yaprağa döndüm
Türlü türlü aşı aldım dalıma
Yeşilin tonları her yaprağıma
Türlü çiçek açtım bakın mahıma
Zamanım gelince meyveye döndüm
Yıllarca uzadım nice hal oldum
Özümde özüne nice can kattım
Döküldü yaprağım çalıya döndüm
Bizden gıda aldı nice beyinler
Kıymayın bizlere ağalar beyler
Gölgende otursun nice Zeyneller
Sevgisiz olmuyor deliye döndüm
Kayıt Tarihi : 8.4.2014 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynel Abidin Yücel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/08/dondum-51.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!