Yüzüme bakıp da mutlu sanmayın,
Şu başı dumanlı dağlara döndüm.
‘Gülüm açtı’, desem siz inanmayın,
Hazan yeli değmiş bağlara döndüm.
Her gün gözlerimde yârin hayâli,
Bir deliye döndüm, Mecnun misâli.
Durmadan akıyor gözümün seli,
Mihri gibi her gün ağlara döndüm.
Bir ateşe düştüm; yandım, kavruldum
Tanesiz bir saman gibi savruldum.
Kâh yukarı, kâh aşağı çevrildim
Dişlide dolaşan yağlara döndüm.
O yârin resmine baktıkça baktım,
Ne usandım, ne de elden bıraktım.
Tükendi bedenim; eridim, aktım
Bahar seli gibi çağlara döndüm.
Bindebir gülsem de içim kanıyor,
Bu halimle gönül yâri arıyor…
Ecel zaman zaman beni sınıyor;
Mezarı kazılmış sağlara döndüm.
07.11.2002
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düştüğüm durumu anlatmaya çalıştım. Kader sizi çarkında istediği gibi çevirir de siz yinede hayata tutunmaya çalışırsınız ona inat.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!