DÖNDÜĞÜMDE YOKTUN
aylak düşlerimin peşinden
bir serüvenci misali
geldim baktım
ve yoktun bıraktığın yerde
kanatlanmıştın bilinmezliklere
yalnızlıktan yeller esiyordu
hüzün kokuyordu
ardında bıraktığın sokaklarda
ve yokluğuna tükettiğim ilk gün
içsel coğrafyalarımın talanı oldu
geçip giden zamanda
zemheriler çöktü gözlerime
yüreğim ihenetten uzak
tenim suçsuz ve günahsız
gül yaprağında dokunsalar sararacak
Kayıt Tarihi : 9.10.2004 21:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!