Çoktan beri göremedim yüzünü
Kar mı yağdı, yollarına güzel dost?
Hasta isen gelip sarsam yaranı
Bahar olsam dallarına güzel dost.
Gafil gibi dalıp dünya işine,
Rüzgarın şarkısıyla dans ederken yapraklar,
Gelin gibi süzülür selviler karşısında.
Bahcevan kazmasını her toprağa vuruşta,
Bir bahar kokusunu salar nemli topraklar.
Açıyorken rengarenk çiçekleri vişnenin,
dilek çeşmesinden su istiyorsun
sordun mu derdini hali var mıdır
bilirim dileğin kabul eylemez
sen kuruttun O'nu dalı var mıdır?
o çeşmenin suyu senden doğardı
Senden beni sevmeni. sevmeni değil.
seni sevdiğimi bil istemiştim.
Uğrumda can verip ölmeni değil.
Tatlı söz söyleyen dil istemiştim.
Malını, mülkünü, köşkünü değil,
Tarlanın bahçenin tozun toprağın
Verdiği ter sende tükenmez kadın
Sevgiyle sabıra kurdun otağın
Yinede kıymetin bilinmez kadın
Gecenin koynunda ağlarken bebe
Sevip terketmeyi sen öğretmiştin
Şimdi bana nasıl beni sev dersin?
Sana olan aşkım yalan demiştin
Bir gece ansızın nasıl gel dersin?
Hatırla bırakıp gittiğin günü
Duyunca doktordan onun adını
Hemen oracıkta ölesim geldi
Bakınca yavrumun masum yüzüne
Yitirip aklımı gülesim geldi
On sekiz yıl sonra buldum yavrumu
Bırak mendilini al ellerimi
Silsin göz yaşını kuzum diyerek
Götür yüreğimi belki üşürsün,
Sarılır ısıtır kızım diyerek.
Yak yavrum kınanı,kınan kutl'u olsun
seni beklerken anladım zamanın geçmediğini
meğer ne amansız hastalıkmış beklemek
akşamları hüzünle noktalarken
her gecenin sabahı umudum oldu
seninle nefes almak
her kalbin atışında seni duymak
Kimbilir kaç yolcuyu götürdünde getirdin,
Kimbilir üzerinde ne ömürler bitirdin.
Ne uyudun gecede ne dinlendin gündüzde
Yine sitem etmedin oldun bölük pörçükde.
Kıvrıldın insanların araçların altında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!