Dondu qadın Şiiri - Sevinc Arzulu

DONDU QADIN
(Həyat yoldaşını vaxtsız itirən rəfiqəm İradəyə)

Bir zaman xoşbəxtdin isti evində,
Ayrılıq yatardı divar dibində.
Gərək olmayaydı əlin cibində,
Həsrətə verilən beh sondu, qadın.

Bəxtin bir üzü ağ, biri qaradı,
Özü də bilməyir yolu haradı.
Saçını hicanın əli daradı,
Sandın ki üzünə meh qondu, qadın.

Xatirə qırmızı gülə bənzəyir,
Ləçəyi közərən külə bənzəyir.
Kim deyir yaquta, lələ bənzəyir
Gözündə parlamaz şeh. Dondu qadın.

Susuz qalan çiçək tezcə solsa da,
Yarsız talan ürək qəmdən dolsa da,
Vüsalın şirnisi bircə olsa da,
Həsrətin acısı eh, ondu qadın.

Gedənin dünyada nələri qalır,
Hər kiçik xatirə yadına salır.
Qarası gözümdə yaşıla çalır,
Əyninə geydiyin nə dondu, qadın.

18.01.2021