DÖNDÜ DÖNMEDİ -I-
A. Vahap Kocaman'ın şiirine nazîre-
Kış uykusu sonu tekrar yuvaya
Kurtlar, kuşlar döndü; Döndü dönmedi.
Dünyanın uydusu aydan geriye
Kozmonotlar döndü; Döndü dönmedi.
Ben Döndü dedikçe, Döndü nazlandı
Hayatı dikensiz toz pembe sandı
Fazla onurluydu belki utandı
Mevlevîler döndü; Döndü dönmedi.
Yükseklerden uçtu fazla övündü
Beklediği anlı şanlı düğündü
Güz mevsimi geldi, bulgur öğündü
Değirmenler döndü; Döndü dönmedi.
Deseler ki senin gönlün nesinde
Bilmem edâsında, bilmem sesinde
İlâhi kanunla yörüngesinde
Gezegenler döndü; Döndü dönmedi.
Aşka düşen âşık yanar mı nâra?
Döndürmek mümkün mü çeksen de dâra?
Dedikodu dersen kırkı kırk para
Ne dümenler döndü; Döndü dönmedi.
Sitem etti, acımadan yürüdü
Peşi sıra sürüm sürüm sürüdü
Kutuplarda buz dağları eridi
Çöller göle döndü; Döndü dönmedi.
Ümidini kesme sen yâri ara
Görmemiş tabipler böyle bir yara
Onun ateşiyle kavrulan Kara
Döndü ye döndü de; Döndü dönmedi...
Dönmedi, dönmedi; Döndü dönmedi
Ne dümenler döndü; Döndü dönmedi...
Hanifi KARA
(*) Bu şiir Yeni Ufuk Dergisi nin düzenlemiş
olduğu yarışmada özel jüri ödülü almıştır.
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaylaya gitmişti yayla zamanı,
Gülizar döndü de Döndü dönmedi.
Demek ki unutmuş ahti-amanı,
Yaylacılar geri döndü, dönmedi.
Ben baktıkça o yılıştı yüz verdi,
Aşkımıza ümit verdi hız verdi.
Yemin etti sapasağlam söz verdi,
Demek ki sözünden döndü dönmedi.
Aşkıma inansa beni arardı,
Sevda çeke çeke benzim sarardı.
Tansiyonum düştü gözüm karardı,
Sevdasından başım döndü, dönmedi.
..........
..........
Abdülvahap Kocaman
Kaldı, Kalmadı
Bizim sevdada biraz çocuksuluk vardı
Aşkımızın aşksı bir tarafı kalmadı
Nedense sonraları ayrılığa karar aldı
Gitme dedim az kaldı, kalmadı
Güneş açmıştı, mevsimde bahardı
Bir ben, bir o, bir de masa vardı
Konuşmalarımız matem havasını aldı
Karşımda sandelyesi boş kaldı, kalmadı
Bu sayfa artık kapanır dedi
Soldu çehresi, coşup gülmedi
Kalktı, çıktı kapıdan çekip gitti
Gözlerim ardından baka kaldı, kalmadı
Şimdi küserim kendime, tutmadım diye
Vefasız yar, dönüp bakmaz geriye
Kırlarda gezerdik, tutuşup el ele
Mutluluk düşlerde kaldı, kalmadı
Umutsuzluklar dört yanımı sardı
Dil sustu, kalem durmadan yazdı
Çaresizlik beni kilitleyip bağladı
Anahtarı gönlünde kaldı, kalmadı
Yalan değildi, gerçekti sevdamız
Yaşanmıştı, silinmez o anılarımız
Sıcaktı tutuşan ellerimiz, parmağımız
Bende sadece resmi kaldı, kalmadı
Ne o göründü, ne de ben aradım
Özlesemde koşup yanına varamadım
Görmesemde kaşını gözünü unutamadım
Hayali her bir tarafta kaldı, kalmadı...
(1995)
Aşık A.Vahab Kocaman'ın 'Döndü Dönmedi'
adlı şiirinden esinlenerek yazılmıştır.
Talip Kaplan
Yaylaya gitmişti yayla zamanı,
Gülizar döndü de Döndü dönmedi.
Çok güzel olmuş, tebrikler, selamlar.
TÜM YORUMLAR (3)