Donayım Sevdanın Doruklarında

Hayat denen şu Alem’i devranda
Demleneyim Aşk’ın koruklarında
Vefasız koynunda ısınmaktansa
Donayım sevdanın doruklarında

Vaz geçerim can’dan hem’de canan’dan
Yere batsın onun Şanı Ülfet’i
Namert’ler Yurduna Şah olmaktansa
Tozayım bir Merdin çarıklarında

Yaran olmayayım bir İmansıza
Kölesi olayım ehli İman’ın
İster ise benim Kerbela’m olsun
Kalayım çöllerin yarıklarında

Şeref’im sevdamız Hak’ça olmalı
Cümle Alem bunu böyle bilmeli
Eksik olsun Muhannet’in gölgesi
Yanayım sevdamın körüklerinde