Kar lâpa lâpa yağar
çocuklarda bir sevinç, bir sevinç...
Onlar, analı-babalı
ve de sıcacık yuvalı çocuklar.
Kar lâpa lâpa yağar
çocuklarda bir üzüntü, bir üzüntü...
Onlar, anasız-babasız
ve de sıcacık yuvasız çocuklar.
Sokak çocukları
başlarını sokacak bir kavuk
midelerine girecek
bir lokma ekmek ararken
kimsesiz kuşlar gibi titreşirler.
Kar lâpa lâpa yağar,
ben düşüncelerimde donarım.
İstanbul, 22 Şubat 2003
Kayıt Tarihi : 26.5.2018 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!