Ağır ağır kararıyor gökyüzü,
Beliriveriyor her şey.
Bir taraftan Hilal Ay,
Bir taraftan batıveriyor Güneş,
Batınca Güneş,
Sessizleşir yeryüzü.
Birden ağlamalar duyulur,
Ardından patlamalar,
Sokakta kalanlar,
Bertaraf olanlar,
Olanlar umursanmıyor.
Gözü yaşlı çocuklar,
Aydınlatan patlamalar,
Yükselen dumanlar.
Yeniden sessizleşiyor yeryüzü.
Çaresiz bakışlar,
Ağlayan bebeler,
Bu olanlara inat,
Donmuş yürekler.
Umursanmayan hayatlar,
Göremeyen gözler,
Beliriyor,
Aydınlatan patlamalarda.
Kayıt Tarihi : 14.11.2020 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Merve Bozan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/14/donan-yurekler-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!