Donakaldık Şiiri - White Poet

Kağnıların gıcırdar kulağımda
Nerelerden getirdin paşam bizi?
Bir avuç ettik ölüm yatağında
Aşınmış zalim düşmanın dizi.

Bir damla yaşmış mavi gözlerinde
Bir koku ana, Kocatepe yollarında
Ölüme koşan kahramanlar varmış
Sisli sessiz sabahın ilk ışıklarıyla

Şimdi yine unuttuk paşam
Unuttuk ekmeğin çapasını
Yetimin feryadını duyamadık
Topraklarımızı verdik kalem kalem
Dilimizi törpüledik kelam kelam
Ve unuttuk bizi biz eden gerçeği
Ne olduğumuzu unuttuk
Ne olacağımıza bakakaldık,
Donakaldık…